Op date met Cupido

Het is al even geleden dat ik geraakt werd door een pijl van Cupido – Gerwin en ik zijn nu 12 jaar samen waarvan bijna 10 jaar gelukkig getrouwd – maar om op date te gaan met m’n eigen, echt schietende, cupido was toch even anders.

Al een hele tijd wilden we een activiteit, hobby of sport gaan doen met z’n tweeën, maar we kwamen er maar niet uit. Fitness? Leuk en gezond, maar neuh.
Wandelen? Ik zeg ja, maar dat wilde Gerwin niet elke week gaan doen. En eerlijk gezegd kom ik er ook minder aan toe dan ik wil.
Fietstocht met onze mountainbike? Leuk voor een keer, maar niet om elke week te gaan doen.
Wandklimmen leek ons wel wat, maar met tante Cor nog hijgend in onze nek durfde we dat niet echt aan, omdat dit een indoor activiteit is.
Gerwin houd enorm van gamen en ik heb zelfs een poging gedaan om mee te doen met World of Warcraft. Toffe game hoor, maar ik wil dat niet elke week doen.

Het is niet zo dat we niets te doen hebben. Naast mijn dagelijkse werkzaamheden leer ik ukelele spelen, en Frans spreken voor als we in onze bus, Buddy, op weg gaan naar Franstalige landen.
Gerwin zit ook niet echt stil. Hij heeft een fulltime baan in de IT en in zijn vrije tijd maakt hij muziek met een Linstrument, doet aan leerbewerking en gaat vaak op pad met een metaaldetector. O ja, en hij is druk bezig met Bitcoin.
Daarnaast zijn we dus ook nog druk bezig om Buddy om te toveren tot een leefbare en rijdbare camper.

Herinnering wordt nieuwe hobby

Een paar weken geleden hadden we een gesprek, en op de een of andere manier kwam het op boogschieten. Gerwin en ik hadden dit al eens gedaan op een personeelsfeest, maar dat vonden we beide niet het echte werk. Daar kan natuurlijk niets worden aangemeten etc. Logisch.
Nadat ik zei dat ik toen al op internet naar de handboog vereniging bij ons in de buurt had gekeken, zijn we spontaan wat meer info gaan zoeken. Na kort overleg besloten we om ons op te geven, via het aanmeldformulier op de website, en nog geen uur later stapten we spontaan in de auto om te zien waar het was en of we misschien even op het terrein mochten kijken.

De vereniging is enorm mooi aangelegd! Alleen al om al het groen, de diversiteit van bloemen en bomen die enorm veel insecten en andere bosbewoners aantrekken, was voor mij al voldoende.
Nu we ‘alleen maar’ een balkon hebben, mis ik toch wel tuin. Bij de vereniging heb ik me ook aangesloten bij het groen-groepje. Nu kan ik lekker tuinieren als ik daar zin in heb.

We doen nu dus aan boogschieten bij handboogschietvereniging de Vrije Schutter, en leuk dat het is!
We hebben beide een boog gekocht en kunnen nu naar de vereniging wanneer het ons uitkomt. Dat vinden Gerwin en ik echt een pluspunt; zelf gaan wanneer we willen en tijd hebben en niet gebonden zitten aan 1 of 2 uur in de week.